Dô nutézi c’aiavrî lêt anch vuèter mo sicóme l’è una ròba da gnìint, fórse àn g’avrî brisa fat ches (due notizie che anche voi avrete letto ma poiché sono cose di poco conto, forse non vi avrete fatto caso). Óna, la gìva: “ragazza apre servizio professionale di coccole”. Cl’etra, l’éra: “camera della rabbia: un antidoto per lo stress”. E àl m’è sembrê ùn argomèint adàt per descàrren àl bar, cùn Piròun. E lè as’è fat sàtta (si sono avvicinati) Armandèin e ànch di èter.
Mo toh… mo-va-là…mè àt dégh che a-al dè d’incô ìn san menga piò cusa inventèr per fèr di sold…dice subito Piròun.
Armandèin: attinente osservazione, direi capilàre… laonde, quantunque, investe una sféra estenziale del modo di vivere contingente…
Piròun: mo làsa stèr… cùn tóta la tô prosopopèa…
A vrév dir, però, (aggiunge Momo) per chi àn-là ménga lêt, ch la ragàza ech fa èl còcli (coccole), i simitòun (moine)…l’è in una cambravideosorvegliata e l’è proibî cavères zò (spogliarsi) e l’approccio è assolutamente platònico…( àl prézi, in dollari, perché chè a sàm in America, l’è d’ un dollaro àl minût) mèinter “la cambra ed la ràbia” l’è pina ed roba da ròumper ànch cùn di martê, di stangàt, di manarèin… chi ti dan lór e in dàl prézi cunbinê préma c’lè, normalmèint, ed treintazìnch euro l’ora (il prezzo “normale” è di trentacinque euro l’ora). E lè et pô taièr, scuzèr, sbraghèr quàl che’t vô…E, sèimper pagànd, it fan anch un film ed quàl che’t fê…
Mo tes… mo-va-là… a dis Piròun. Mo…mè àgh farév paghèr anch dèl bèli tas (io gli farei pagare delle forti tasse) a chi ròump tóta cla roba lè cla prév servìr a un quèch puvràt E se po’-l’à tanta vóia ed fer fadiga, àl prév andèr a spachèr dla lègna o a vanghèr l’ort d’un quechidùn èch’n-à bisègn. Da lavurèr, gratis, se’t vô, t’in tróv… E achsè et risparmiarév di sold e magari et prév anch bàvver un bòun biciér ed vèin!
Mè a capéss depiò cl’americana lè, c’la te stràggia (striglia), la’t còcla, la’t còunta dél fótti e via…Forse l’è méi quàla lè che un’inferméra cla’t fa una puntura o ed to muiéra cla’t fa una camoméla…Che se po’ agh duvés scapèr ‘na man un pô piò in bas… a prév éser un’òpra santa…
Ecco… del volt… in famìa… cùn la muiéra…às prév anch pasèr, magari per gelosìa, da-i-basòun a-i s’ciafòun. Àn n’è brisa un bel quèl però a prèv capitèr…Una volta, quànd aiéren un pô piò rud, piò róstegh …a capiteva. Agh’éra anch un proverbi c’al giva “amór sèinza baróffa àl fa la móffa”…
E mè a cràd che a prév sucéder anch a-àl dè d’incô cùn la diferèinza, forse, che ‘na volta a psìva vulèr ùn s’ciàf mèinter incô a vóla di curtê o del palòtol…Mo préma, às tratarév sèimper ed màttres d’acord su la parola “amor”che spàss la cambia a secànd di mumèint e… dl’etê…
Di mumèint lofi (non buoni) in dla vétta a ghe n’è stê e-agh-in-srà sèimper, mo i vàn risòlt lè, sèinza spésa… in famìa. E tgnàmm’s-in-mèint quàl c’a s’à dét cla gràn persouna e noster Pepa c’àl s’ciama Francesco. E, per rispèt, àl fagh in dialàtt.
Àn-n’andèr brisa sèimper d’acord… ànch litighèr… in famìa, l’è un quèl normèl. Anch… ròumper un quech piât… Ma la cosa importànt l’è dmandèr scusa e, préma d’andèr a let, avér fat la pes.
Piò d’achsè! … Cùsa psàmia dir?
Grazie Francesco. Grazie Piròun