Beh. Mè, una persòuna invidiósa la-m fa schiva! L’invéddia l’è la piò bróta bèstia c’a-segh-
sia! Così, con queste parole, si è presentato al solito bar l’amico Piròun.

Alee… Cusa t’ha musghê ? ‘Na vépra ? ( Cosa ti ha morso? Una vipera? ). L’è bèin vera

che l’invéddia, l’invidia , è il peggiore dei sette vizi capitali ma… Ed chi e-ed cosa et lamèinted?

Mo mè a vliva dir et tót qui ch-i-gh-àn un’invéddia piò sèimpliz… piò normèl…

Per esempi, Nétto; c’àl gà la mê etê, l’è plê come ùn óv e mègher come un càp (pelato come

un uovo e magro come una tegola) l’è invidiós ed tót qui ch’i-gàn i cavî langh mo menga ed la sô

panza si-èin di ciciòun! Che po’, a-la-fin, l’è invidiós ed chi scarminòun lè (capelli “scarminê”

arruffati) sól perché ièin zóven, bê e rubóst. Opùre perché i mê pandòr ièim gnu ràss prema di sô.

Sèinza pensèr, magàri, che mè aiò piantê préma… opure ièin dun’etra qualitê. Insàma… come in di

àm: a ghe n’è ed d’na qualitê e dun’ètra.

Per dir, ecco, di ragazô… A scóla, adès, igh-inségnen la musica. L’è un quèl c’àl va bèin.

Tót quànt a duvrén tgnóser la musica e po’ anch savérla scultèr (tutti quanti dovremmo conoscere

la musica ed anche saperla ascoltare). Mo menga tót i pólen dvintèr di sunadór o di cantànt…

Invece, i sô genitór, i-gàn la pretésa che i so fiô i dvèinten di fenòmen! Opure i mànden i sô fiô

al’universitê ànch si-èin zucòun come di bréch mantvàn ( montone mantovano). E achsè ig’avràn,

forse, ùn fiól diplomê da bréch presuntuós…

Eh… caro Piròun, L’è vera quàl che’t dî però la cultura, la scienza, hanno cambiato il

mondo … siamo andati sulla luna e si pensa a Marte …

Oh-per-baco… alóra préma c’ariva chè i marziàn a sràm nuèter a-andèr là. Oh-per-
baco…E lór cum’és ciamaràni? Teròun? … Beh: tgnàm pròunt àl mandulèin …

E perché no? L’italiano astronauta Luca Palmisano è un “terrone siculo” per cui…

Ecco… sé… di italiàn ch-i-han studiê e fat del beli figùr, come lelò, opure Giotto cl’avrà fat

sé e no agli elementèri e l’à fat un “O” piò tànd d’un biciér e Franch Sinatra cl’era àl piò brev

cantànt e-àn tgnusìva gnanch la musica… E po’ di èter… Però, àl-m-giva Armandèin che Sinatra,

quànd àl gnè in Italia, i àl s’ciflèn, in n’àl vliven brisa… e i given cl’era chè sól perché l’era

l’ambrós ed l’Ava Gardner cl’éra la piò bela patàca d’alóra…

Va beh, Piròun… Nemo profeta in Patria…

No, no… chelò l’era un cantànt, menga un proféta. Cus’él ? Un provérbi ?

Circa…Quanti volt mè aiò tirê fóra di provérbi che, cùm-a-giàm, ièin la saggezza dei

popoli, ma anche di detti e proverbi in questa matèria ve ne sono ben pochi…

Un àl dis: “ l’invéddia l’àn-né-mai morta”. E questo potrebbe significare che l’invidia è un

male incurabile. Un altro dice: “l’è méi fer invédia che pietê” e cioè, stando alla traduzione

letterale, “è meglio fare invidia che pietà”. Ovviamente non sarebbe di certo saggezza perché a vrév

dir cl’è méi éser supérb, arrogant, vuiós écetera invece che modèst, sèimpliz, ùmil ecétera.

Insistànd a dir cl’è sèimper ‘na quistiòun ed giudézzi e inteligèinza, forse la via’d mèz la

srév la soluziòun mgnóra.

Alóra: sicóme a-ghè anch un dét c’àl-m-sambra “bàter pèra” (mettere d’accordo) àl tulàm

in prest (in prestito) per dir “Bòun sé. Mo menga coiòun!” (Buono si. Ma non coglione!).