La Repubblica BOLOGNA . it – Giovedì 09.01.2014 ………. Forte critica per la decisione di “abrogare la legge che tutela e valorizza i dialetti presenti nella Regione “ (Emilia Romagna). Più che una notizia, una bomba! Ma poi sembra che tutto sia riconducibile a …un riordino e, probabilmente, ad un rilancio e salvaguardia di queste lingue locali. Vedremo. Per intanto passo la parola a Piròun per un suo esclusivo intervento.
Beh…mo dài… mo dit dabòun? Mè, un quèl achsè, àn n’àl capès brisa ànch perché nuèter a descuràm in dialàt menga perché a ghè del lég mo perché a sàm abituê achsè… perché descarrer in italiàn l’è trop difìcil e tanti paròl àn li tgnusàm menga daltót e alóra… cùm’às fa cun la radio o la televisiòun, às và un pô a ósta… E po’, chè d’atórna… a descàr in italiàn sól i furastér…
Mè a cràd che per nuèter, chè, àn cambia gnint… Ecco… per lézrel e scrévrel a sun cunvint càl psés éser un problema e… ecco… alóra a srév méi che a scóla, per esèimpi, i insgnéssen ànch cla roba lè… àl dialàt e… achsè a gnarén pèra: nuèter a savàm un poch d’italiàn e lór i savrén un poch ed dialàt. E forse, achsè, a impararén tót ànch di quê chè d’atórna… perché càl post lè àl s’ciama achsè o perché cla via lè la gà un nàm achsè. E forse a prév saltèr fóra che Garibaldi l’andèva ànch a pê e brisa sól a cavàl…
Adés i-inségnen l’inglés e i fàn bèin mo mè, e come mè tant’eter, ag’avàm i noster interesi chè-tra-chè e àl bulgnés, àl frarés, l’arsàn àn n’è menga un problema… ecco… magari al tuscàn l’è un poch piò difìcil mo… cùn àl noster italiàn bastèrd a-s’intindàm. Per via edl’inglés mè a cràd c’anavàma abàsta edl’ON e-edl’OFF.
Tirères via àl dialàt l’è ùn quèl impusìbil. A srév come… afughères!
A srév come proibìret ed descàrrer cùn la tô memòria préma ancàra che cùn tô muiéra che po’, a let… in chi mumèint lè… agh vól àl dialàt! … E a dégh ed la tô memoria perché la nostra educaziòun… quàl ch’i s’àn insgnê… quàl c’aiavàm imparê… perfìn èl nostri preghiéri latèini-misto dialàt eglièin stampèdi in dàl noster zervèl cùn la vós ed nòster pèder, ed nòster non…ed Doun Vasco, c’àl m’à sèimper dê zinch pater-ave-gloria: la mê taréfa perché, àl giva, quànd a t’ò betzê, a gò méss poch sèl… E sèimper… e tót in dialàt …cùn la sô sgnazèda cla fèva àl gir di pordegh… E chèl registraziòun lè tèn li pô menga tór via… tèn li pô menga scanzlèr…!
E s’a ghè un quechidùn càl pèinsa àl contrari, ag’arcòrd ùn dét vèc come àl cóch Gesò… mai guai! … Chi nàs coiòun àn guarés mai… Chi magna poch àl còrp patés… chi càsca in tèra cumpatés… Chi nàs coiòun mai piò guarés.
Grazie, Piròun, ancàra una volta. E speriamo che i nostri legislatori regionali abbiano a “partorire” una legge che duri qualcosina in più di quella ventennale ora abortita. Ad ogni buon conto, essendo prossima la data del 31 Gennaio, Festa del nostro amato Patrono, rivolgiamo a Lui la nostra supplica: SAN ZEMIÀN, DAS ‘NA MAN.