‘Sta stmàna aiò truvê dô nutézi e mez. Quisti:
La prémma: titolo del giornale: “La vecchiétta dei randagi.”
Fatto: ùn zért gióren, i inquilèin ed ‘na zérta palazèina ed Modna, in-n’àn piò vést in gir la Géfra (achsè a la ciàm mè). Preocupê, i-àn telefonê (mè a cràd) in Cumuna… ai Vigil…Fattostà cl’è-arivê i pumpér chi-àn avért la porta e truvê la povra v’ciàtta morta da quàt’r-o-zzìnch dè Morte naturale. La lus, l’aqua, àl gas… tótti egli “utèinzi” egliéren destachèdi perché lê, la nostra v’cina testerda e batagliéra l’era un tip originèl… cl’àn vliva brisa paghèr èl bulatti né avér a che fer cùn di ròumpi-bâl…L’andèva via a-la matèina prest per truvèr quèl e dèrel da magnèr a di gat e ètri bésti cla tgnìva in un sit… un post…in campagna. L’éra la so véta…la ragiòun ed la so véta.
La secànda nutézia la fa pert ed càl tira-e-mola dei Giardini Ducali di Modena.
La “mèza nutézia”, invece, , s’a la tróv, àv-la-dirò.
Mè, àl savî, ed chi quê chè a-n’ò sèimper descórs e sèimp’r’in descurrò cùn Piròun.
E adés, tacàmm cùn la prémma.
Ecco: cla dànna anziana lè… quàla di gat… mè a la capéss, a dis Piròun. E te vedrê che per viver achsè…a ghe srà stê una quèch ragiòun. Magari igh gìven tótt cl’era ‘na vècia insoportabil… cl’andéss àl ricover… cl’era màta…e via-andàre. Mèinter lê, invece, la vliva sól fer èd testa sô e brisa campèr cùn del régol e di quê ch’in ghe piesìven brisa. Lê… va beh, l’avrà anch sbagliê perché a viver insàmm a tótt chi èter l’è necesàri andèr d’acòrd… mo se un vól campèr da-per-lò… àl le pól fer. Ànch s’l’è vera che per viver in un apartamèint a pèins c’a sia ubligatòri avéregh perlomeno l’aqua e la lus. Anch per via dàl cèso…
Mo mè a dégh: qui chi-èin andê a taiéregh i fil dla lus, a srèr àl gas e l’àqua gh’ivni nenga àl dvér “umàn”, ménga da regolamèint, ed capìr che sèinza chi quê lè l’àn psiva brisa campèr?
Cum’éla che se una persòuna qualsiasi la vól butères zò da la fnéstra is mòbilitèn tôtt e-i ciàmen anch i psicòlegh (magàri cùn in bràza un gat), per salvèregh la vétta? Cla dànna lè l’éra sé vècia (quesi nuvant’an, a cràd) mo la-nn’éra menga stùpida e gnanche màta!
E… pasàm ai Giardèin dàl Dócca ed Mòdna.
La storia l’è vècia piò che la nòna di gat… Mo ànch lè a và in ôvra l’igiéne, i regolamèint, la Sovrintendèinza, l’Expo e zuntègh tótt quàl c’a-vlî… mo-ànch lè, àm-sàmbra ed sèinter “pózza d’Autoritê”… ed régol…ed chèrta (sold cumpreés) Quèch gióren fa, i-m’àn racuntê ed ‘na làttra c’avrévv scrétt una sgnóra a proposit d’un pàss ràss mulê tant an fà in dàl lagàtt da so medra. E quànd le l’andèva a fer una pasegèda in di giardèin, la mustrèva a sô anvudèina càl pàss ràss ch’iva mulê lè so mèdra (?!) quànd lê l’era cina… e la fola, la bela fola, la continueva……
E anch per via dàl Capàn … a vrévv pensèr a quànt i sràn stê chi zóven che lè d’atórna, préma del porcherî e dàl “merdaio” dàl dè d’incô, i se sràn inamurê sèinza pastélli bianchi o blò, sèinza radiulèini o telefonèin ma cùn la musica d’un “trio” mérel-nadra-galèin. Sèinza pensèr a-àl fat che vàdder àl dè d’incô, in un giardèin, del galèini vivi, l’é come vàdder, alóra, un strózz.
Fê cùm-a-vlî mo… anch Mòdna l’avrév dirétt a-al sô zoo…
La meza nutézia, invece, la prévv èser: àl Guéren l’à “truvê un tesoretto ed 1600 miliòun”
Magiorànza: a sàm stê brèv” Minoranza: no, aiavivi sbagliê i còunt e cuntê dèl bâl!
A chi andràni? A mè, a tè, a lò, a cl’èter… Tótt i-i-vólen e, a sun sicùr, nisùn srà cuntèint!
Viva l’Italia!